KIRK ODA

Hayatının ilk on yılında,başkalarının görmediği şeyleri görmek için bir tür içsel ateş gerektiğini yarım yamalak anlamıştı.Ömrünün ikinci on yılında çalışmakla cesaretinde gerekli olduğunu öğrenmiş,üçüncü on yılındaysa listeye hem acı hem tatlı tecrübe eklemişti.Acaba dördüncü on yılına girerken bencilliğinde bu kutsal denklemin bir parçası olduğunu mu keşfediyordu?Sonuçta ,tüm hesaplar toplandığında yalnızca etrafındakilerin mutluluğunu umursayarak mı harika oluyordun?(Alıntı)
Hayatımızın ne kadarını kendimiz için yaşıyoruz?Bir ömrün bilançosu.Ben beğenerek okudum.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

SON 10 SANİYE

AUSCHWİTZ DÖVMECİSİ

GÖMÜLÜ ŞAMDAN